Vossenritten

Beste strijders,

Jullie, de Jägermeister brigades, staan altijd om 10:00 uur stipt op zondag op scherp. Weer of geen weer, als echte die-hards. Onwetende welke nieuwe missie jullie moeten volbrengen. Nadat een aantal orders zijn medegedeeld, is het uur U aangebroken. Tijd om de (fiets)helm op te zetten. Wachten dat sein groen wordt gegeven.

Voor de start sprak ik met Jessica, ze was op hoogtestage geweest op Mallorca bij Fred Rompelberg. Dus dat belooft veel goeds 😉

Wouter had zijn helm vergeten, kon gelukkig nog snel een helm regelen via Kees van Schie.

En onze “Hansie” gaat in het najaar op hoogtestage met 50 mountainbikers, dit allemaal voor het goede doel: Empowerment Foundation. (Leuk stuk hierover in het AD van 3 maart).

Net als zo vele zondagochtenden voerde ik deze morgen hetzelfde ritueel uit. Lekker relaxed opstaan, even naar buiten kijken of het nat is, dan lekker ontbijten met een bakkie erbij. Vervolgens rustig omkleden, banden oppompen, schoenen aan, helm op om vervolgens op het gemakkie naar Velo te “bollen”. Ook nu kwam ik rond 10 voor 10 het Velo-terrein op rijden en rolde ik via de fietsenstalling richting de kantine. Tot mijn grote verrassing zag ik daar helemaal geen fietsen staan.

Ik haal Jan v.d. Knaap op thuis en we rijden samen naar Velo om een bakkie te drinken.

We zien bij Velo een andere MTB staan wie we niet kennen, Jan zegt gelijk volgens mij is die van Pim Zwinkels?
We halen ff een bakkie en komen Pim al tegen waarvan we weten dat die wel wat tempo kan rijden op een fiets.

0°C op de thermometer betekend iets warmere kleding dragen dan normaal.

Vandaag heb ik mijn oude DB-telecom winterjas aangetrokken en dikke handschoenen.  Een muts onder mijn helm was nog net niet nodig, dacht ik.
Daar had ik meteen spijt van toen ik naar Velo reed. Oef koude oren.

Beste Jägermeisters, zoals jullie misschien al gemerkt hebben, zit achter iedere rit die wij uitzetten een verhaal. Zo gingen jullie in november 2024 nog langs de ‘vossenpsycholoog’ om bij te komen van de ‘postzegel’ rit van vorig jaar. Zondag 19 januari 2025 gingen jullie op vossenjacht!

Al enkele weken zijn de punten schaars en voel ik meer en meer de hete adem van de concurrentie toenemen, Marco van der Poel is tot op 6 punten genaderd. We hebben al veel mooi uitgezette ritten gehad, echter was het weer vaak te mooi om echte verschillen te maken ook bij het zoeken bij de vos zat het me niet altijd mee.

Niet de sterkste, wel de winst.

Dit weekend had ik zowaar geen wedstrijden of trainingsdagen van de kids, waardoor ik zelf een vossenjacht kon gaan rijden. Vorige week had ik die kans ook, maar toen had ik mij laten foppen door de Buienradar. Hierdoor had ik deze week extra motivatie om te gaan.

Na een paar dagen flink verkouden te zijn geweest, inclusief hoesten en snotteren, besloot ik toch weer op de fiets te stappen. Ik had er namelijk enorm veel zin in, want de zondagochtenden op de fiets blijven een heerlijk uitje.

De speculaasbrokken van Paul Schalke laten zich goed smaken en na de rit zullen Sint en Piet aanwezig zijn voor het Sinterklaasfeest.

Zondagmorgen word ik wakker met bonkende hoofdpijn. De avond ervoor hadden we een gezellige afsluiting van een mooi wedstrijdseizoen met onze sponsor Levoplant.
Om 17.15u eerste biertje en rond 00.00u de laatste heeft zijn sporen nagelaten. Na een paar glazen water trekt het gelukkig weg. 

Net als vorige week meteen in de pen geklommen. Om te voorkomen dat het geheugen me in de
steek zal laten. Een paar oud bruin en een echte vaas na de vos in de kantine geeft gaten in het
geheugen.

Net als vorige week in de luwte van de groep gestart. Betaalde zich meteen uit want op de hoogte
van het Wilhelminapark in Rijswijk splitste  de groep zich.