Zondag 5 oktober  eerste Vossenrit nieuwe seizoen

Met stip op 1 ..

Dat is denk de korte samenvatting van de vossenjacht van vandaag. De uitzetters hadden, gedwongen door de regenachtige omstandigheden, een noviteit bedacht. In plaats van gele krijt, hadden ze gekozen voor gespoten gele stippen. Twee stippen was rechts, drie stippen links. Of was het nu andersom…….

Ik vond deze kwinkslag wel leuk. Zo’n relatief klein nieuwigheidje haalt je toch een beetje uit je comfortzone en zorgt voor wat twijfeling bij de eerste afslagen. Ondanks dat ik al 10 keer tegen mezelf gezegd had dat 3 stippen links was, was het bij de eerste stippen toch steeds twijfelen. Het duurde even voordat het in mijn systeem zat.

De eerste kilometers reden we in de regen en hadden we de wind grotendeels mee. Met een windkracht 6 lijkt het dan net of je in vorm bent. Zonder moeite rijd je boven de 40 over de paden. Bij het gemeentehuis in Schipluiden was het even zoeken naar de stippen. Dat deed de groep in tweeën splitsen. Ik kwam in het eerste groepje terecht. Even later,  richting de Zouteveen, ging het bij ons fout. We misten de twee stippen en knalden met 40 per uur richting Vlaardingen. Pas bij de Vliet ontdekten we dat er geen stippen meer stonden. Dan maar weer terug. In totaal ruim 10 km voor jan-met-de-korte-achternaam gereden.

Het gevolg was dat we met een hele grote achterstand helemaal achteraan reden. Normaal gesproken ben je dan kansloos. Door de regen en de grote achterstand was de verleiding groot om naar huis te rijden. De harde wind en de oude vossenjachtwijsheid “de punten zijn pas verdeeld als ik bij de vos ben”, gaven mij voldoende “gusting” om door te gaan.

Vanuit Schipluiden moesten we via de Oude Trambaan richting Maasland. De wind stond hier schuin tegen. Samen met neef Lars beukten we tegen de 6 beaufort in. Halverwege werden we links (drie stippen) af de polder ingestuurd. Daar vonden we de eerste controle. Vervolgens reden we langs de Vliet naar Maasland. Aan het einde van het fietspad was de groep nog 3 man groot. Naast Lars draaide Edwin ook lekker mee. Ed heeft dit jaar duidelijk zijn snelle benen weer gevonden. Op de parallelweg langs de A20 stond de wind echt vol op kop en haalden we een aantal Tour 3 renners in. We verdeelden het werk onder ons drie, maar helaas reed Ed lek. Balen voor hem, maar ook voor ons. Nu moesten Lars en ik het met z’n tweeën tegen de wind in beuken. Door goed samen te werken lukte het ons rond de 30 kmpu te blijven rijden. Dit gaf mij wel de hoop om nog wat renners op te rapen en hopelijk wat extra punten te scoren.

In ’s Gravenzande reden we de duinen in en kregen we de wind weer grotendeels in de rug. De getallen op de teller vlogen omhoog. We waren dan ook in een vloek en een zucht in Monster. Vervolgens ging de gashendel vol open richting Poeldijk. Bij het ABC-terrein ging het fout. Hier stonden drie stippen, maar bij de volgende splitsing stond niets. Hier klopt iets niet….. Zouden de uitzetters hier zelf de tel kwijt zijn geraakt?  

Bij mij begon de tijd te dringen. Om kwart voor 12 moest Menno starten op het EK in Frankrijk en de uitzending op tv zou even voor 12 starten. Inmiddels was het al kwart voor 12 geweest. Ik besloot om mijn verlies te nemen en als een gek naar huis te fietsen. Op de weg naar huis kwam ik langs Velo en zag ineens drie stippen op de stoeprand staan. Ik besloot om snel even naar de vos te gaan om mijn ring en restkaartje af te geven. Daar aangekomen stond Ted al te wachten. Ik gaf mijn restkaartje af en zag toevallig de voet van de vos onder een parasol vandaan komen. Snel gooide ik mijn ring in de vos en bij het omdraaien gaf ik aan dat ik toch geen punten zou hebben. Ted keek me verbaasd aan en zei dat er drie controles waren en ik de eerste bij de vos was.

Hoeveel geluk kun je hebben!!! Met ruim 60 kilometer op de teller per ongeluk bij de vos aankomen en nog met de winst naar huis gaan ook. Met een opgetogen gevoel ben ik snel weer op de fiets gesprongen en naar huis gereden. Onderweg kwam ik Lars nog tegen die uiteindelijk de derde plek pakte. Bij binnenkomst was de uitzending van het EK net begonnen en na een paar minuten zag ik het oranje tricot en de gele helm van Menno in het peloton. Perfect timing!

Uitzetters bedankt voor de vossenrit. Ondanks de wisselende weersomstandigheden en de storm stond er toch weer een leuke vossenrit. Op naar de volgende!

Jan-Willem.