Het Wenpad 

Op woensdag voor de vossenjacht kijk ik op de weersverwachtingen en ik zie cijfer 3 , dat beloofd een prima dag voor echt vossenjacht weer. Zaterdagnacht wordt ik wakker van enkele harde hagelbuien en de harde wind die rond het huis waait. Gelukkig is het bij het opstaan droog en buienradar geeft ook aan dat het redelijk droog zal blijven tijdens de vossenrit. Aangekomen op Velo was het zeker nog niet druk maar uiteindelijk waren er bij de start toch een redelijk aantal liefhebbers. Marchel Slaman welke de rit in alle vroegte had uitgezet gaf aan dat de pijlen geel waren met af een toe een witte pijl. We startte met tour 3 en rijden met een kleine omweg richting Wenpad. Daar direct na het bruggetje links naar de Poeldijkse veiling, echter bleek bij het omkijken dat we het grootste deel van de groep miste en realiseerde ons dat we op de foute pijlen zaten. ( Shit, 2 weken geleden deed ik het ook al fout door een dom stukje te snijden aan het einde van de rit en het Wenpad toen links te laten liggen.) Ik maak een snelle beslissing en besluit zo snel mogelijk via de Poeldijkse veiling de pijlen weer op te pakken aan het einde van het Wenpad. Voor me zie ik nog het laatste deel van de groep uit het Wenpad komen en start de achtervolging. Al snel haal ik een groepje in waar ook Marco van der Poel bij zit. We vervolgen de weg en komen weer bij de Hudson, hier komt een deel van Tour 1 terug  vanuit Velo. Ik besef dat ze daar geen pijlen hebben gevonden en terug rijden naar de laatste pijl.  Na even zoeken ziet J.P een controle staan en na het kaartje in de emmer gedaan te hebben ( verder nog niemand geweest) vervolg we onze. Nu met de mannen van Tour 1. Tijdens het scannen van de groep mis ik de andere mannen van Tour 2 welke waarschijnlijk toch twijfelde en dus nu niet in de groep zitten. Als ik nu in deze groep met John, Ernst, Ted, Erwin en nog enkele renners kan blijven zou het weleens een mooie dag kunnen worden.
Met een beetje gekronkel door Kwintsheul, rijden we richting Honselsdijk waar met een keerpijl de 2e controle staat en rijden dus weer terug. Hier komen we enkele mannen van tour 2 tegen en ik zie dat de afstand al redelijk groot is. Nu via Kwintsheul richting Sjors Jansen, daar de brug over en voor de wind richting Schipluiden. De benen voelen prima en doe netjes mijn beurtjes om het tempo hoog te houden. Op de terugweg vanuit Schipluiden zie ik John en Richard en hoop niet dat ze gaan snijden. Over de brug Richting Kraayennest rechts door het gras langs de kade. Normaal gaat mij dit goed af en begin voorin de groep echter schiet mijn ketting eraf, dan maar lopen maar wordt dan wel door iedereen ingehaald. Na mijn ketting weer op het blad gekregen te hebben moet ik tegenwind achtervolgen. Al snel pik ik Ted en J.P op en daarna Erwin. Nu gewoon het tempo erin houden en niet alleen komen te zitten. We halen Martijn bij en moeten nu over een drassig stuk waar we gelukkig redelijk kunnen fietsen.
Via Mona  richting zevengaten waarbij de eertse van Tour 1 weer tegenkomen omdat ze even twijfelde bij een pijltje op de brug bij de Wollenbrand. Nu de weg vervolgen met nog een kleine lus via de Wollenbrand naar de Lange Wateringkade. Als enige van Tour 2 in deze groep besluit ik om nu even een stapje terug te doen om me niet wederom te laten verrassen door het missen van een pijl of controle. In Wateringen staat controle 3 en we kunnen de vos ruiken. Dan het Velo terrein op waar Marcel Slaman staat. Nu opletten, ik zie al snel dat zoek de vos op z`n kop staat en pak de vierde controle. Na even zoeken doe ik voldaan mijn ring op de pijp na een mooie winderige vossenrit. Ik ga met een mooie voorsprong de vakantie in. Maar Parijs is nog lang.

Iedereen hele fijne kerstdagen en een gezond 2025 gewenst.

Peter van Etten