Menu

3 februari 2019, Rondje Pijnacker, Vossenrit #14

Het weer is vandaag stukken beter dan zaterdag, een zonnetje en niet te veel wind. Er was gewaarschuwd voor gladheid maar onderweg van Naaldwijk naar Velo was dit niet te merken. 

Onder het genot van een bakkie wordt er nog even nagepraat over de gemiste emmer van 2 weken geleden bij de Brasserskade. 

Onderweg naar de start zie ik vlak voor mij op de parkeerplaats de eerste schuiver op een glad stuk asfalt. We waren dus gewaarschuwd. Vanaf de start ging het in een rustig tempo richting eerste pijl op de Dorpskade. Voorbij het zwembad mochten we los maar met de zon op een nat wegdek was het oppassen om niet al heel snel een pijl te missen.

Op het fietspad richting Wippolderlaan was het een echte ijsbaan maar behoedzaam weten we over de brug te komen. Via de Lotsweg kwamen we over de A4, waar enkele tour 1 rijders terug komen fietsen. Hierdoor gewaarschuwd zie ik een pijl op de brug rechtsaf naar beneden het gras in en verderop is iets oranje te zien, 1eemmer. Als veldrijders werken we ons door het gras en zijn blij dat het maar 200 meter is tot het asfalt. De groep wordt door dit stuk wel aardig uit elkaar getrokken. In Den Hoorn raken we even het spoor kwijt, maar nadat ik de tweede keer vanaf de laatst bekende pijl de route volg zie ik dat we linksaf een padje in moeten. Slechts een paar zagen dit waardoor ik met een klein groepje verder kond om via Delft en de Delftse Hout richting Pijnacker te rijden. Als we bij de Katwijkerlaan uitkomen richting centrum schiet me te binnen dat we jaren terug hier ook gereden hebben en er toen een controle op het industrieterrein zat. Ook deze keer was het weer plots linksaf oversteken en stond in een hal de 2econtrole. In een ooghoek zal ik Peet nog aan de koffie zitten in de kantine. Daarna de weg weer volgen richting centrum en daarna Delfgauw. Nu de zon wat meer in de rug stond waren pijlen wat beter te vinden en kon er wat meer doorgereden worden. Aan het eind van het fietspadje  langs de Schie is het even stoppen om te kijken en inderdaad een klein pijltje rechts en daarna direct linksaf het pad op het Abwoudsebos in. Hier voel ik mijn achterwiel een paar keer wegglijden, hier heeft de dooi nog niet ingezet. Aan het eind van het Sintmaartensrechtpad gaat het fietspad rechtsaf over in het Kenneburgpad, maar er staat geen pijl rechtsaf, het pad loopt nog 100 meter rechtdoor. (jaren geleden liep het fietspad verder over het zandlichaam van de A4 heen richting Schipluiden). We besluiten toch even rechtdoor te rijden, want ook hier hebben we  jaren geleden een keer achter de bomenrij langs moeten rijden. Achter het hekje ligt inderdaad een steen met een pijl erop dus om het hek heen het gras/zandpad op. Zo  te zien zijn we de eerste die hier rijden want er staan nog vrijwel geen sporen in de inmiddels ontdooide ondergrond. In de verte zien we Menno al staan met de 3eemmer. Na ruim 1 kilometer ploegen komen we weer op verhard terrein uit. Over de Tramkade, de Dijkhoornseweg  en Woudselaan komen we weer op het viaduct over de A4 uit op de Lotsweg. Bij het rechtsaf slaan zie ik in het grasveld al enkele mensen lopen, daar moet dus de vos zitten. Maar er blijkt toch een 4eemmer  te staan, even verder doorrijden tot achter een schakelkast de 4een dan terug. Na wat zoeken in een prullenbak en achter bomen vind ik als eerste van de tour 2 rijders de vos in zijn hol tussen de graspollen. Ook hij had zeker last van koude voeten. 

Mannen bedankt voor het helpen met het vinden van de pijlen en uitzetters bedankt voor een barre rit waarin we meer onverhard hebben gereden dat de veldrijders later deze dag op het WK veldrijden.

 

Jan de Vette