Vossenrit verslag van zondag 19 februari 2017 door Robert Balm.
Na het sein van de voorrijder ging het los, mijn maatje Eric geeft gelijk gas, dat bleek een slimme zet want we waren als eerste over het bruggetje. Daarna ging het links, links en sneden we gelijk een stukkie af. Ja, je denkt vast nou “wat een lol zeg”, het scheelde een paar meter en dat wordt poetsen na de rit. Maar ik dacht “juiste fiets, juiste bagger en gecamoufleerd is mijn fiets toch al.” Ik ben n.l. helemáál niet zo’n poetser, wellicht is dat na komende dinsdag avond anders.
Er volgen nog wat bruggetjes en op het eind gaan we linksaf richting Poeldijk. Tjonge, jonge, pff ….snert wind tegen en dan is de rit net pas begonnen. Ik dacht: “laat ik ze gaan of ga ik mee? Hmm, ik hou nog ff in, want misschien fietsen ze over een pijltje heen die ter hoogte van het bruggetje zou kunnen staan.” Snert, ik moet aan de bak om het gat te dichten, gelukt, in het wiel van mijn maatje kan ik blijven volgen.
We nemen de rotonde en gaan richting Madestein, vervolgens richting Monster. Daar aangekomen linksaf en voor de verkeerslichten rechtsaf richting ’s-Gravenzande. Natuurlijk tegenwind, ik dacht: “snert, snert…. Bakkie, ik kijk ernaar uit.” Ergens in ’s-Gravenzande, hoe het allemaal heet geen idee, zag ik een pijltje naar rechts staan en reed toch rechtdoor, oeps. In de ankers, keren en weer aansluiting zoeken. Gelukkig dat is een beloning, Emmer nr1.
Verder na de pijltjes ronde in het “dorp” richting Naaldwijk, kwamen we een groepje tegen die pijltjes waren kwijtgeraakt, ik denk: ”geen pijl rechtdoor.” Na wat kletspraat komt de gedachte in mij op dat het richting Opstal zal gaan, ja pijltje missen is een snert eind terug. Gelukkig zag ik een pijltje naar rechts en een open schuurdeur, achteromkijkende, geen maatje. Had ik nu wat gemist? Toch door de schuur en ritje door het warenhuis, zie ik aan het eind van het betonpad Emmer Nr2, kaartje gedropt, door naar buiten en naar rechts in de blub. Na 1 meter spot ik mijn maatje, die door de blub komt aan getijgerd. Hij was geen emmer tegen gekomen, mooi, keren dus, hij nog even zijn kaartje in de emmer gedeponeerd en we gaan relaxed terug. Zo, weer bij de groep aangehaakt.
We vervolgen de route richting Geestweg en gelijk linksaf door Naaldwijk. Bij de Galgeweg steken we over richting ’s-Gravenzande, en daar gebeurde het, oei, zag ik dat echt?? Oh jee, ik raak weer achter, het lukt me maar net om bij te blijven. Ja, dan is daar het moment waar andere zich misschien ook in herkennen, het gesprek met je zelf. Wat zal het zijn, is mijn conditie nog prut om dat ik dit seizoen weer begonnen ben of is het de fiets afstelling? Hé, daar zie ik van de club iemand, opvallend stil, netjes achter een tegemoetkomend fietsend echtpaar. Dat was hint twee, ik denk Balm op de pedalen en gaan, snert staat koud te worden. Na de pomp gaan we linksaf richting Heenweg. Yes, in mijn ooghoek zag ik het weer, je weet wel: pijltje op z’n kop.
Op het fietspad sein ik naar mijn maatje, en overleg mijn bevindingen, tja het is een keus, en er staat nog niet veel op de teller. Oké, ik ga door tot de volgende Emmer en maak dan de afweging. Nou die Emmer was sneller dan gedacht. Zelfs met een echte fotoshoot, smile J. Daarna stond de pijl linksaf, ik zeg das mooi een Snert moment, ik knijp er nú tussen uit. Opmerking: “Bij verdere interesse voor route details pijltje linksaf, is er vast wel iemand die een strava upload kan verzorgen”, ik ga snel naar rechts, doei!!
Snert, toch nog gesnapt, Vivian riep mij nog na, LINKS. Zonder om te kijken en dankjewel in mijn gedachte, speurt ik vol gas terug naar pijltje 2. Toch nog wel spannend, mijn pantoffel geplakt met Duck tape, is niet losgeraakt en ook geen volgers. Op naar pijltje 1 en snel rechts over het bruggetje, zó, ik ben uit het zicht. Nu is het rustig aan richting Westerlee. Dan krijg ik iemand in het vizier die ook op deze route zit, ik ervaarde het als “ik zie je wel ik zie je niet.” Het gaf mij wel een boost met in het achterhoofd de honger naar snert vitamientjes die staan te wachten. Pruttelend met die gedachten moest ik ‘t koppetje erbij houden, zou zonde zijn een pijltje en Emmer te missen. Maar of het “in” de soep loopt, soep zal er zijn! Het wordt een klimmetje over de Burgenmeester Elsenweg en dan terug richting de Snelbinder. Op de veiling haak ik aan bij Wim Vellekoop en nog iemand, we fietsen verder naar Honselersdijk. Over de brug ‘bult’ naar rechts richting Poeldijk.
Bijna in de buurt van de tuin Jan vd Knaap, roept iets in mij: opletten! Immers is het een vossenrit! Met water in de mond verlang ik naar snert, zie ik plots een pijltje rechtsaf, in de remmen en het bouwterrein op. Daar staat de restemmer, hmmm, daar gaat mijn laatste kaartje, Snert, hmm, toch baal ik wel want er zitten niet veel kaartjes in. “Zoek de Vos”, ik loop richting het groepje wat bij Paul Koenders staat. Helaas weinig sporen, wellicht kon ik een tip opvangen. Rustig een rondje naar de zandberg en de ring in de pijp. Terug langs Paul toch nieuwsgierig geworden, bleek het aantal controles te kloppen. Top, voor het eerst 20 punten behaald, mooie tijd nu om na te genieteen met een bakkie snert. En die “snert” was goed!
Allen bedankt,
Robert Balm, Tour3